Lilanın Büyülü Miladı 10- part 2-

Yahya'nın ağzından; 

Akşam saatleri hiç olmadık vakitte düştün aklıma yine sesli sinemam. Sahi aklımdan çıkmadığın an oldu mu ki. O deniz mavisi gözlerin, gözlerimin önünden gitmezken. Pastaneye geldiğim o ilk gün ki telaşının hayali canlanıyor her an zihnimde. Sesinin tınısını öyle özledim ki bir bilsen. Bilsen ki bende ki yerini.. Tatlıyı yemediğim halde o gece ikram ettiğin pastadan yedim. Ama biliyorum.. Sohbetin, sohbetin arasında ki o kaçamak gülümseyişin daha tatlıydı.. Kendi kendine konuşman :)

.. Tepeden tırnağa özledim seni..

Yahya günlüğüne yazdığı satırlar her zamankinden farksızdı. Özlemini yazmıştı yine kalın siyah kapaklı çizgisiz defterine. Defterini kapatıp çalışma masasının kilitli gözüne koyup çekmeceyi kapatmıştı. Çalışması gerekti, hiç yapmadığı şeyi yapıp eve iş getirmişti.. Önünde duran bir düzine evrakı düzenlemesi gerektiği anda zamansız düşmüştü aklına Nazlı Milat. O gece iliklerine kadar korkmuştu Yahya duygularını açarken Nazlı Milat'a. "Ya yine aynısı olursa" diye. Hiç unutamıyordu üniversite zamanlarını. 

Trabzon'a gittiği ilk zamanlarda üniversitede öğrenci işlerinde tanıştığı kızı dört yıl boyunca gizlice sevmişti. Onun için her şeyi yapmıştı. Git dese gitmişti gel dese gelmişti. Okulun bitmesine yakın duygularını açtığında dünyası başına yıkılmıştı.

Yahya başını hızlıca iki yana salladı zihninde beliren görüntüyü yok etmek istercesine. Kendisine kahve hazırlamak için mutfağa gitmişti. Dolaptan fincan alıp daha önce makineye koyduğu kahveyi fincana döküp çalışma masasına geçti.Sandalyesine oturup geriye yaslandığında " Aptalsın Yahya. Ne halt ettin de geldin Amerika'ya. Korkaksın oğlum sen. Hem aptal hem de korkak. Kaçarcasına gittin Nazlı Milatın yanından. Sen hiç bir zaman aşkına sahip çıkamayan zavallının tekisin." deyip içinde biriken özlemin verdiği sinirle masasındaki her şeyi elinin tersiyle yere savurmuştu.. Eline dökülen sıcak kahvenin acısını umursamadan eline telefonu alıp Türkiyeye uçak bileti ayırttı, iki gün sonraya..