Yeni Yetme Yazar

Elleri klavyede dans ediyordu yazmak için lakin tuşlara basmıyordu. Aklında tasarladığı hikayeyi yazıya dökemiyordu. Zihninde beliren hikayenin hayali görüntüsü gözlerinin önündeydi...
Tek işi kelimelerle vals yapmaktı ama vals yapmayı bilmiyordu yazar.. Yeni yetme yazar diyordu kendine. Blogunda yayımladığı hikayelerle kendini geliştirmeye çalışıyordu. Bir gün elinde kendi yazdığı ve basımdan yeni çıkmış kitabının dağıtılacağı günün heyecanlı bekleyişi bile vardı düşlerinde.. Hayallerine sımsıkı sarılıyordu. Ama kelimelerle kolay değildi anlaşmak.. Hele ki bir gittiler mi uzun süre gelmedikleri zaman oluyordu.. O zaman canı sıkılıyordu yeni yetme yazarın. Nedeni ise bir daha yazamayacağını düşünmesiydi. Bu nedenle de zorla bir şeyler yazmaya çalışırdı her ne kadar içine sinmese de. Bir de ilham kaynağı olsun diye müzik açardı. Yeni yetme yazarın destekçileri en yakın iki arkadaşıymış. Yazılarını blogunda yayınlamadan önce arkadaşlarına "Yazı olmuş mu?" diye sorar eğer olumlu cevap alırsa yayınlarmış..

Güneşli havada... 

Tam hikayesine başlayacağı cümleyi yazacakken " Klasik başlangıç oldu" deyip yarım bıraktığı cümlenin üzerine  bir çizgi çekti.

Güneşli havada...

Derin bir nefes alıp verdi. Bu böyle olmayacak deyip kalktı monitörün karşısından.. Odasından çıkıp doğruca dışarı bahçeye attı kendini.. Yeşil, güneşin parlattığı sıcacık çimlerin üzerine çıplak ayak basıp ileri geri yavaşça sallanıp enerjisini almaya çalıştı. Ilık esen meltem.. Bahar havasını andırıyordu.. Bu ne güzel bir son bahar havasıydı böyle.. Yaprakların yere düşerken ki hışırtısını duyuyordu. Adını bilmediği kuşların cıvıltısı.. Bir de aklındaki hikayenin hayali görüntüsü..Hayalinde masmavi denizin kumsalda, yumuşak kumlara vuran dalganın o bembeyaz köpüğü vardı. Denizin ortasında yine bembeyaz ufukta küçülmüş bir yelkenli.. Martı sesleri.. 

Her şey tamdı hikayesinde bir kelimeler eksikti. Romantik müzik bile vardı halbuki.. Yeni yetme yazar çimlerin üzerine oturup gerisin geriye uzandı. Gökyüzüne bakıyordu artık. Gördüğü beyaz pamuk bulutları şekilledirmeye çalışıyordu. Tavşan, timsah, kaplumbağa.. Aaaa kalp dedi.. Ne güzel bir hikaye bu diye geçirdi içinden. Tavşanla kaplumbağa arasına giren timsah.. Hemen hikaye tasarladı.. Sonra yanına yakşlaşan köpeğinin başını okşayıp onunla oyunlar oynadı. Yaramaz diye severdi onu. Sen ne yaramaz şeysin öyle, diye sever gıdıklardı.. 

Oturduğu yerden kalkıp eve, odasına geçti. Açık olan bilgisayarında yanıp sönen imlece baktı.. Daha sonra bilgisayarın güç düğmesine basıp kapattı. Kelimeler yoksa uyku vardı.. Kendini yatağına attığı gibi uyudu gün ortası.. Hayalinde mavi denizin bembeyaz köpüğü..Martı sesleri ve eşsiz manzarasıyla huzur bulduğu kumsal vardı. O kumsalda tek başınaydı.. Bir adaya düşmüştü ve yanına o üç şeyi almamıştı..