Hint Kumaşı***

" Artık çok geç. Neyse, bunları konuşma, bahsetme bile. Uyu..." annem biraz duraklayıp sonra konuşmasına devam etti. " Yarın nikahın var."

Oturduğu yerden kalkıp giderken bir anda durup geri dönmüştü. Gözlerimin rengini aldığı o yeşil gözlerindeki hüzün yüreğimi kor gibi yakmıştı. Yazmasının altından görünen beyazlamaya yüz tutmuş saçları, daha kırk beş yaşında olan annemin yaşam izlerini taşıyordu adeta. Çalışmaktan sertleyip çatlayan ellerini yanağıma koyup okşamaya başladı.

Devamı »