Hint Kumaşı***

" Artık çok geç. Neyse, bunları konuşma, bahsetme bile. Uyu..." annem biraz duraklayıp sonra konuşmasına devam etti. " Yarın nikahın var."

Oturduğu yerden kalkıp giderken bir anda durup geri dönmüştü. Gözlerimin rengini aldığı o yeşil gözlerindeki hüzün yüreğimi kor gibi yakmıştı. Yazmasının altından görünen beyazlamaya yüz tutmuş saçları, daha kırk beş yaşında olan annemin yaşam izlerini taşıyordu adeta. Çalışmaktan sertleyip çatlayan ellerini yanağıma koyup okşamaya başladı.


" Ağabeyin giderken bile seni düşünüp sana son iyiliğini yaptı. Oğlum son nefesini kollarımda verdi. Ciğerlerimin alev alev yanıp yok olduğunu hissettim. Nefesim kesildi. ama o durumda bile yalnızca seni düşündü. Ağabeyin sana sert davransa da sana çok düşkündü bilirsin..."

"Anne.." diye sözünü kesmek istesemde susmam için elini havaya kaldırdı.
" Bak Zilan. Ben oğlumu kara toprağa verdim. Onu benden bir kurşun aldı. Eğer senide kaybedersem yaşamam için sebep kalmaz. Şuana kadar susmuşsam size zarar gelmesin diye. Ama gördüm ki benim susmam sizi korumaya yetmedi. Sizi korumak için yeterince gücüm yokmuş demek ki. Eğer o adamla evlenmezsen senide alacaklar. Buralarda verilen her bir söz bir namus değerini taşır. Ne senin ne de benim herhangi bir söz söylememize ihtiyaç duymazlar."

Annem başını iki yana sallayıp son sözünü " Baranla evlen Zilan. ,senden son isteğim" diyip ona bir şey söylememe fırsat vermeden odadan çıkmıştı. Annemin gözlerinin kızarması onunda benim gibi ağlamak için kendini tuttuğunun kanıtıydı. Annemin bizim için verdiği mücadeleleri düşünememiştim. O her zaman babamı destekler, hep babamın isteklerini yerine getirirdi. Meğerse bizi korumak için susmuştu.

Yatağımdan kalkıp yanan ışığı söndürdüm.  Odayı dışarıdan gelen sokak lambasının sarı ışığı aydınlatıyordu. Tekrar yün yatağıma gelip oturmuştum. Kapalı olan perdeyi aralayıp dışarıyı izlemeye, annemin söylediklerini düşünmeye başlamıştım. Ama ne kadar düşünsemde aklıma takılıp kalan ağabeyimin benim için yaptığı son iyilik neydi?

Bilgisayarım bozuldu. Bende bilgisayar bulunca bölüm ekleyim dedim. O değil de kayıtlı olan yazılarım uçup gitti. En çok onlara üzüldüm. :( bölüm geç gelir büyük ihtimal.. Şimdilik hoşçakalın. Kusura bakmayın...