Bulutlar Neden Ağlar

Zaman akıp geçiyor bulutlarsa rüzgarın estiği yöne gidiyorlardı. Yine bir yaz mevsimi gökyüzünden çayırdaki kuzuları izleyen Bayan Bulut, onların oynayışlarına gülüyor daha da parlıyordu. Bulutun arkadaşları da Bayan Bulutun yanına geliyor " Neden gülüyorsun böyle" diye soruyorlardı. Olanları anlatıp arkadaşlarıyla sohbete dalan Bayan Bulut oldukça mutluydu. Gökyüzünde toplanıp dans ediyorlardı.  Bugünlerine neşe katan misafirleri vardı. Ilık esen rüzgar Bayan Bulutun mahallesine uğramıştı. Diğer bulutların hepsi Bayan Bulutu tanırmış, güzelliğiyle, zarifliğiyle, naif ve utangaçlığıyla nam salmıştı. Öyle ki diğer ülkelere kadar ulaşmıştı Bayan bulutun namı. Bayan Bulutu tanıyan herkes çok seviyordu. Onunla muhabbet edip, ondan bilgiler öğreniyordu. Güneşle de çok iyi arkadaştı Bayan Bulut.

Bir gün diğer ülkeden gelen Bay Bulut, Bayan Bulutun kim olduğunu öğrenmek için uzun yollar kat etmiş. Ama Rüzgar buya, sert esip Bayan Bulutun hızla yer değiştirmesini sebep oluyormuş. Bay Bulut rüzgara sinirleniyor arkadaşlarına bağırıyordu. Bay Bulut sabırsızmış. İstediğini yapamazsa dayanamayıp sinirlenirmiş. Ama yinede arkadaşları onu çok severmiş. Yardım severliğiyle bilinirmiş çevresinde. Meraklı olmasıyla da "Gezgin Bulut" diyorlarmış ona çoğunlukla. Yine meraklı düşmüş yollara, Kim bu Bayan Bulut diye. Az gitmiş uz gitmiş dere tepe düz gitmiş aylarca dolaşmış Bayan Buluta ulaşmak için. Geçen sürede Bay Bulut dahada sabırsızlanmış. 

Sabırsızlanmış sabırsızlanmasına da yolculuk ettiği arkadaşlarının kalbini de çok kırmış. Arkadaşları Bay Bulutu yarı yolda bırakıp yurtlarına dönmüştü. Yalnız devam etti yoluna Bay Bulut, derken bir gün Bayan Bulutu görmüş. Bembeyaz parlıyormuş. Arkadaşlarıyla konuşuyor etrafına gülücükler saçıyordu. Uzaktan da olsa fark etmişti Bayan Bulutu bay bulut. Onu görür görmez tanımıştı. Onun güldüğünü gördükçe daha da hırslanmış daha da kızmaya başlamıştı durduk yere. Bayan Bulutun diğer bulutlara gülmesi nedense onu kızdırmıştı. Bay Bulut kızdıkça rengi beyazdan griye dönmeye başlamış, korkunç sesler çıkarmaya başlamıştı. O sinirlendikçe yanında bulunan diğer bulutlara bağırıyor, sebepsiz yere kavga çıkartıyordu. Bay bulut kavga ettikçe etrafında ışıklar oluşuyordu. ışıklarla beraber korkunç bir gürültü oluşuyordu etrafta.

Bunu gören Bayan Bulut, Bay Bulutu uzun süre uzaktan izlemeye başladı. Çok kızmıştı ona. Çevresine zarar veren buluttan arkadaşlarını uzaklaştırmak için oradan uzaklaşmaya başlamıştı. Bayan Bulutun gittiğini gören Bay Bulut kavga etmeyi bırakıp hızla Bayan Bulutu takip etmişti. Lakin Bayan Buluta yetişememişti. " Gitme" diye peşinden bağırdı. Duyuramadı. Üzülmeye başlamıştı Bay Bulut. Kendisini tanıyamadı bir anda. " Ben böyle değilim" dedi kendi kendine. Etrafına bakındı. Gri bulutları gördü, şaşırdı. " Siz kimsiniz?" diye sordu. Cevap alamadı. Kendine baktığında gerçeği gördü. Gri bulut kendisiydi. Hırsına yenik düşüp benliğini yitirmişti. Bayan Bulutun gittiği yöne baktı bir müddet. " Nede güzel gülüyordu, nede güzel parlıyordu." dedi içinden. Görür görmez aşık olmuştu Bayan Buluta. Onun kıskandığı içinde sinirlenmiş etrafına zarar vermeye başlamıştı. İç çekti Bay bulut. Ne Bay olduğu kalmıştı ne de gezginliği kalmıştı. Yapayalnız kalmıştı etrafta. Gözlerinden yaş gelmeye başlamıştı. "Hırsıma yenildim, sabırsızlığıma kapıldım dedi ağlamaya  başladı. Bayan Bulutla konuşamadım dedi. Yaşları sağanak halini aldı. Bay bulut o günden sonra hep yalnız kalmış, Bayan Bulutu görürüm diye dolanmış durmuş. Yine sinirlenmiş yine kavga etmiş yine yalnız kalmış ama Bayan Bulutu hiç unutamamış. Aşkını unutamamış, canı yanmıştı. Bayan Bulut aklına geldikçe hep ağlamış.  

Hırsınıza yenik düşüp benliğinizden uzaklaşıp kendinizi tanımadığınız hale gelirseniz yalnız kalırsınız tıpkı Bay Bulut gibi.