Gece ve Gündüz

Gece gündüzle zıt, Güneş Ay'la..

Ay yıldızlarla arkadaş..

Bir masal başlangıcı bu... Sessiz çığlık gibi.

Gece ve Gündüzün hikayesini yıldızlardan dinleyelim..

İlk önce derin bir sessizlik sarıyor etrafı. Sert rüzgar korkunç uğultusuyla ıslığını çala çala geliyor geceye, sabaha uğramadan gelip geçiyor çıplak dalların arasından. Gecenin en koyusuna en bilinmezliklerine.. Dallar şaşkınca etrafında bir o tarafa bir bu tarafa sallanmaya başlıyorlar.. 

Yıldızlar her zamanki o ihtişamıyla gökte inci tanesi gibi parıldıyordu. Bir sürü yıldız yer yüzünden bakıldığında iğne ucu gibi gözükse de işin aslı böyle değildi. Yıldızların en yakın komşusu Ay belirince yıldızlar daha bir şenlenir daha da bir parlardı. Neşe içinde geçirirlerdi şu kısacık saatlerini. Gökyüzünden yeryüzüne bakan yıldızlar, yeryüzünden gökyüzüne bakan canlılar. Her biri farklı şeyleri görürlerdi ya!..

Ay ve Yıldız toplantısında ki bu şahane baloda herkes üzerine düşen görevi yaparken Ay fısıldadı Yıldızlara.. Dedikodu kazanı kaynamaya başlayacaktı belli. Gülüşmeye başladı yıldızlar. Gece konukları olmuştu ya onlara. Çay vardı kahve yoktu. Tatlı vardı tuzlu yoktu. Mutluluk vardı hüzün yoktu. İyilik vardı kötülük  yoktu..

Büyük yıldız döndü Ay'a;

Bütün gerçek duygular gecede.. Aşklar, hayaller.. Yastıklar gece gözyaşlarıyla ıslanıyor. Geceye saklanmış duygular..

Ay bir anda yıldızın sözünü kesti;

Ben Güneşten daha parlağım. 

Gece karıştı lafa..

Hayalleri bilebilir misin? Bilmekten çok anlayabilir misin?

Rüzgar dedi aniden;

Anlamak ne için gerçek olmadıktan sonra.. Hayal hayata karıştığında anlamlı olur...

İtiraz etti ağaçlar;

Gövdemdeki şu platonik aşk itirafları, isimler, çizilen kalpler ne için peki. Hem hayal hem de gerçek değil mi!.

Söyleyiverdi gece kuşları;

Hayal de gerçek o zaman.

Silikleşen gece kendini adım adım gündüze çeviriyorken yıldız devam etti en son anında;

Hayaller gerçeklerden geçer. Gerçekler de hayallerden..

Hepimiz gündüzü yaşamak isteriz ama rüzgar, ağaç ve gece kuşlarıdır  gündüzü yaşayan. Biz ise gündüzü hayal ederiz.

Yıldızlara ne Ay itiraz edebilmişti ne de Gece.. Gündüz olmuştu o anda. Ve rüzgar selam çaktı sabaha...

Bakalım Gündüz ne anlatacaktı Geceye...

                                                          Devamı gelecek...

Her bir kahraman aslında farklı düşüncelere ve farklı ideolojilere sahip.. Tıpkı insanlar gibi... Bakış açısı önemli. Neyle baktığın değil nasıl baktığın önemli... Bu hikaye Tek bölümlük başlığı altında olsa da başka bir bölümü olacaktır.. 

Peki siz neler çıkardınız bu hikayeden? :)