12.05.2016

Garip Hanım-2




Kapı açılırken yine o bilindik ses çıkmıştı. Solundan oturma odasına girmemle yaşlı kadın yerinde zıpladı. Korktuğu belli olan teyze, biraz mahcup, televizyonu kapatıyor, dibi bantlanmış kumandayla.

" Hoşgeldin evladım, kusura kalma, farketmedim seni. Buyur gel otur" diyor yanını işaret ederek. Geçip oturuyorum dediği yere. Oturduğum sedirin karşısındaki yer yatağı gözüme ilişiyor. İki sedirin arasında kuzine. Uzunca bakıyorum yer yatağına. Daha çok yatakta yatan kişiye. 


" Evladım, o benim oğlum." diyor teyze. Başımı aşağı yukarı sallıyorum usulca. " Anladım" diyerek. Bir süre bakıyorum teyzeye. Ufak gözleri, kahverengi. Kaşları beyazlamaya dönmüş. Yazmasının altından gözüken saçları kınalı. Yazması, üzerindeki mavi penye ve basma etek çiçekli. Ayağında örülmüş patikler. Ucu yırtık olan patikler oldukça eski. 

Söze başlamadan önce yutkundum. " Garibanım siz misiniz?"
" He ya evladım benim."
" Size neden gariban diyorlar?"
" Ah evladım ne garibi. Konuşmaya başlamadan önce; kızım kalk sahanlıktan demliği al da çay demle. Su fokurduyor sobanın üzerinde. Çay camın önündeki sebzeliğin üçüncü gözünde."

Teyzenin dediğini yapıp, mutfaktaki dolaptan eski bakır çaydanlıkları alıp, çaydanlığın küçüğüne demi atıyorum. Sobanın üzerinde kaynayan suyla çayı demliyorum. Hazırladığım tepsiye çay bardaklarını koyup teyzenin yanına geçiyorum. Çay demlenmeye dururken teyze başlıyor anlatmaya.

" Kızım benim adım Garip soy ismim Hanım. Geldim neredeyse doksan yaşına. Babam ben doğmadan ölünce anam adımı Garip koyuyor. Yetim kaldığım için. Bu dünyada ha şurada yatan yatalak oğlumla bir ben kaldım. Kocam öldüğünde otuz beş yaşındaydım. Ben yirmi yaşındayken kaçtıydım Hasana".

Teyze yine mahcup şekilde ekliyor " Çok sevdiydim evladım.". Gözlerinden yaş süzülüp düşüyor ellerinin üzerine. Devam ediyor anlatmaya Teyze.

" Yirmi bir yaşında anne oldum. Sakat doğan oğlumuz için Allah'ın hediyesi dedik ikimizde. Ondan sonra da daha çocuğumuz olmadı. Kocam traktörle dereye düştü. Kurtaramadık. Kocamın haberi geldiğinde bende öldüm evladım. Ama oğlum için dayandım. O zamanlar çok sıkıntı çektim. Oğlumu sırtladım, bağda bahçede çalıştım. Kapı kapı dolaştım. Ben Garip Hanım dedikçe onlar GARİBANIM anladılar. Çaldığım her kapıdan üç beş kuruş sıkıştırıp yolladılar beni. Çok utandım evladım. Dilenmedim ki ben. İş aradım. Elimden ne olursa gelir. Bahçede kazı yapardım, hasat yapardım, çamaşırları yıkardım. Temizlik yapardım. Ormanda odun taşırdım."

Ellerini gösterdi. " Bu eller de senin ellerin gibiydi evladım. Pamuk gibi yumuşacık. Bembeyaz, pürüzsüz. Ama bu eller var ya bu eller, hayat var bunlarda. Kim görse tiksintiyle bakıyor ellerime. Çalışmaktan şekil değiştirip aha böyle oldular. Sonra oğlumu hiç yanımdan ayırmadım. Ben nereye gittiysem onu da  oraya götürdüm. En çokta oğlumu istemediklerini söylediklerinde zoruma gitti. O benim yavrum. Canımdan candı. Nasıl olurdu da bırakırdım. Bırakmadım, beni küçümseyenleri bıraktım ben."

" Beni gören "Garibanım" diye bağırdı. Kocam bana " Hanımım" diye bağırırdı. Sesinde öyle büyük sevgi vardı ki. Bana "Garibanım" diye seslendiklerinde ne kadar ağlardım bilemezsin. Aha şu odaya geçer oğluma hissettirmeden ağlardım. Ah evladım, köy yerinde dul olmak daha da zor. "Dul kadın erkek ister" dediler. Nereye gidersem gideyim adamların gözü üzerimde oldu. Köy yeri burası, adımı çıkardılar eve adam alıyor diye. Diri diri gömdüler beni. Allah kuru iftiradan saklasın. Bana iftira atanlar Allah'ından buldular. Çok dua ettim Yaradana."

Biten çayları doldurmak için kalktım. Kuzinenin önüne geldiğimde, farkettirmeden gözyaşlarımı silip, çaydanlıkları alıp bardakları doldurdum. Ben yerime oturduğumda Garip teyze çayından yudum alıp devam ediyor.



1. Bölüm- Okumak isteyenler
Devamı gelecek...




21 yorum:

A.Z. Yazar dedi ki...

Yaaa böyle ince bir sızı gibi insanın içine işliyor. Bekliyorum devamını. Yorulmasın kalemin yolculuğu hep devam etsin...:))))

Hikaye Kalpli Kadın dedi ki...

Okumadım, resmen yaşadım. Bu nasıl bir anlatımdır. Bayıldım, merakla bekliyorum 😊👏

TEO ► [ BS • HBK ] dedi ki...

Çok şahane bir hikaye olmuş :) Devamını sabırsızlıkla bekliyorum :)

Bayan Hohori dedi ki...

Büşra Gürbüz

Çok teşekkürler gerçekten. Hep birlikte inşallah ☺

Bayan Hohori dedi ki...

Hikaye Kalpli Kadın

Beğendiysen mutlu edici💙Teşekkür ederim ☺

Bayan Hohori dedi ki...

Teo , sabırsızlıkla yayınlamayı bekliyorum bende ☺

TEO ► [ BS • HBK ] dedi ki...

Bekliyorum Bayan Hohori :)

Begonvil Sokağı dedi ki...

İsmi kaderi olmuş desenize, her kadında yitirdiklerine yanan gariban bir taraf vardır. Sabırla, inatla, inançla götürürler hayatlarını. Kıssadan hisse hikayeler..

Yurdagül Çelik dedi ki...

Tasvirler çok iyi.Devamını bekliyorum :)

deeptone dedi ki...

çok güzel anlatıyon yine yaaa.

Bayan Hohori dedi ki...

Begonvil Sokağı,

Gibi gibi. Ama bizim Garip teyze de dediğiniz gibi direndi, inançla ve inatla. Yorumun için teşekkür ederim.

Bayan Hohori dedi ki...

Daha Mutlu Yaşam

Teşekkür ederim :))

Bayan Hohori dedi ki...

deeptone;

Yine enerji dolusun seenn :))

Görünen Ad dedi ki...

Sabah sabah çok dokunaklı bir hikaye. Teyzenin o çalışıp değiştiği ellerini öpmek istedim şu anda. Çok zorluklar çekmiş, kendi başına yatalak oğlunu da büyütmüş. Bir şey diyeceğim sana, devlet artık yatalak insanlarımıza belirli bir aylık maaşı veriyor. Teyzemiz bundan yararlanıyor mu acaba? Eğer ulaşabiliyorsan, bence bir sor. Belki haberi yoktur, en azından başvuru yapıp bundan faydalanabilir.

Adsız dedi ki...

Devamına bakıyorum hemen, etkileyici bir hikayesi var anlattıklarına göre Garip Hanım'ın :)

Bayan Hohori dedi ki...

Antik şehirdeki zürafa hikaye tamamıyla hayal ürünü olarak yazıyorum. Ama bu yorumun çok hoşuma gitti. Hem çok düşünceli olduğunuzu hemde benim gerçekçi yazdığımı gösteriyor.. 15 temmuzdan sonra bu aylığı kaldırdılar diye biliyorum ben. Komşumuz alıyordu artık alamıyor..

Bayan Hohori dedi ki...

Gazeteci N.G Garip Hanım da yaşanmışlık çok ☺

Ece Evren dedi ki...

Canım, beni mazur gör ne olur. Bir ricam olacak. Bloğuna e-mail ile takip butonu ekler misin? Mesaj kutuma gelir ben de kaçırmam yazılarını. Şimdi birinciyi okudum. Hepsini okuyup son bölüme yorum bırakacağım. Hikaye çok hüzünlü başladı ama bu gerçekleri yaşayanlar var ve ben hüzünlü hikayeleri severim. Keyfim kaçar diye hiç düşünmem. Yazı dilin çok güzel. Son bölümün yorumunda görüşmek üzere, okumaya devam ediyorum.

Bayan Hohori dedi ki...

Ece Evren;

Abla e-mail takip butonunu koydum hemen :)
Okuman dahi benim için yeterdi mutlu olmam için çok teşekkür ederim ♥

Ece Evren dedi ki...

Mail takip butonuna çok sevindim. Teşekkürler yavrum. Hemen üyelik yapıyorum :)

Bayan Hohori dedi ki...

Pek anlamıyorum temalarla oynamaktan umarım olmuştur abla😄

Yorum Gönder

Yorumunuz değerli:)
Link paylaşılan yorumlar yayınlanmayacaktır..

 

BAYAN HOHORİ YAZIYOR. Published @ 2014 by Ipietoon