12.15.2016

Lilanın Büyülü Miladı-2




 Müzik çalarda  ise sabah söylediği şarkı çalıyordu.

" Bir zamanlar güzel bir kız yaşarmış. " Bir zalimi görmüş ona aldanmış. " ooo lelli." 
"İpekten ince kirpikleri." " Gülermiş hep bebekler gibi. "Bir zamanlar güzel bir kız yaşarmış" "ooo lelli.."

Eğlenceli ve hareketli geçen saatlerden sonra herkes evlerine gitmişti. Yine yalnız kalan Nazlı Milat ilk önce müzik çaları kapatıp masayı toplamaya başladı. On ikiyi geçen saate rağmen hala uykusu yoktu. Kalan kurabiyeleri saklama kabına koyup kaldırmıştı. Bulaşıkları makineye yerleştirip makineyi çalıştırdı. Masaları eski haline getirip kovaya doldurduğu suyla yerleri silmeye başladı. Sabahki negatiflik ona geri dönmüştü.

Henüz yirmi iki yaşındayken annesinin rahatsızlığı sebebiyle üniversiteyi dondurup memleketine dönmüştü. Mide kanseri konulan annesinin hastalığı aileyi perişan etmişti. Hastahanede annesiyle birlikte kalmış annesine yardımcı olmuştu. Son dereceye kadar ulaşan hastalığına doktorlar tedavi uygulayamadığı için ağrı kesicilerle ağrılarını dindiriyorlardı sadece. Kısa sürede zayıflayan annesini görmek onu üzse de annesine belli etmemeye çalışıyordu. Serumlara bağlı olan annesinin etrafında sürekli kablolar bulunuyordu. Nefes almasını dahi zor duyuyordu. Bazı geceler annesinin öldüğünü düşünüp annesine sarılıp ağlamaya başladığında annesinin cılız sesini duyup endişeyle karışık mutluluk kaplardı içini.

Gün sabah olduğunda babası ve kendisinden üç yaş büyük olan abisi hastaneye gelirdi. Babasının, annesine bakışını izler, babasının gözlerindeki o üzüntüyü hep görürdü. Ama yine de aralarında en güçlü duranı babasıydı. Abisi ise fazla duygusaldı. hastahaneye her gelişinde ağlar annesini üzdüğünü düşünüp kızardı abisine Nazlı Milat. 

Abisi Hakan edebiyat öğretmeniydi. Uzun süre atanamadığı için bir alışveriş merkezinde güvenlik görevlisi olarak işe başlamıştı Uzun boyu ve cüssesiyle görenleri korkutsa da onu tanıyan herkes görüntüsünün aksine duygusal birisi olduğunu biliyordu. Şimdiye kadar kimseyi kırmamış, üzmemişti. Babası Rıza, iş makineleri vardı.  Müteahhitlerle birlikte çalışır kazandığı ihalelerde yapılacak olan binaların yerlerini açardı. Kendisi de İstanbul üniversitesinde üçüncü sınıf ingilizce öğretmenliği bölümünde okuyordu. 

Annesinin bağlı olduğu cihazların ötmesiyle birlikte içeri giren hemşireler ve onların peşinden gelen doktorlar,  onları dışarı çıkartmışlardı. Hepsi birlikte içlerinden bildikleri bütün duaları ediyorlardı. Duvara yaslanmış olan Nazlı bedeninde hissettiği soğuklukla bir an olacakları hissetmişti. Koridorda dolanan abisi, koltuğa oturmuş babası, hepsi aynı göründü gözüne. Her şey. İşlerini yapan sekreterler, koşuşturan hemşireler, ellerinde çay fincanlarıyla önünden geçen sekreterler. Nasıl oluyordu da gülebiliyorlardı. Onun bu kadar canı acırken, onlar Nazlıyı görmüyorlardı adeta. Beş dakika sonunda odadan çıkan doktor o kilit cümleyi donuk ifadeyle söyleyivermişti. "Kaybettik."






22 yorum:

Şeydanın Günlüğü dedi ki...

😞 devamini bekliyoruz

Unknown dedi ki...

Kalemine kuvvet;) akıcı yazmışsın. Okurken sıkılmadım;ama annesinin hastanedeki durumu beni üzdü. Musmutlu şeyler de ekle olur mu ?;)

ESMANUR dedi ki...

Kalemine sağlık ilğiyle okudum :)

Bayan Hohori dedi ki...

Şeyda Nur Dinçer

Gelecek.. 😄

Bayan Hohori dedi ki...

Zlm Creations

Çok teşekkür ederim bakalım ilerleyen bölümlerde neler olacak 😄

Bayan Hohori dedi ki...

ESMANUR

Çok teşekkür ederim 🌸

Persephone dedi ki...

Çok üzücü:( Kaleminize sağlık... Sevgiler...

Bayan Hohori dedi ki...

persephone

Teşekkür ederim..
Sevgiler benden 💙

deeptone dedi ki...

of kıyamaaam yaa.

Bayan Hohori dedi ki...

deeptone

Ama bak sana sözüm var ki benim 🌼🌻

deeptone dedi ki...

bi de kek tarifi var :)

Adsız dedi ki...

Hikyeleriniz beni duygulandırıyor, efendim...

Bayan Hohori dedi ki...

Deeptone;

Aklımda :)

Bayan Hohori dedi ki...

Gazeteci N.G.

Tekrar teşekkürler efendim :))

Saltcik dedi ki...

Tek solukta okudum , şimdi devamına okumaya gidiyorum :D

Bayan Hohori dedi ki...

Saliha Nur Turhan
Teşekkür ederim 🌹

A.Z. Yazar dedi ki...

Çokk iyisin gerçekten :))

Bayan Hohori dedi ki...

Büşra Gürbüz;

:) mutlu ettin. Saol

Hikaye Kalpli Kadın dedi ki...

Off anneler, babalar, evlatlar ölmesin ama ben çok üzülüyorum. Kalemine sağlık canım

Bayan Hohori dedi ki...

Hikaye Kalpli Kadın

Hikaye gidişatı bilirsin işte 😄
Çok teşekkür edederim🌼

Ece Evren dedi ki...

Anneciği öldü. Ne kadar zordur, anne evin bel kemiğidir. Çok üzüntülü günler yaşayacaklar sanırım. Kalemine sağlık canım. Bir de senin ismini bilsem ne sevinirim. g-mailimden yazsana canım. Sevgiyle kucaklıyorum seni :) eceevren20@gmail.com (bekliyeceğim, nedense merak ettim :)) Şimdi üçüncü bölüme, söz verdim kızıma okuyacağım hepsini.

Bayan Hohori dedi ki...

Ece Evren

Kesinlikle öyle abla. Anneler evdeki kanatsız melekler..
Abla ben sana instagramdan geri dönüş yapacağım 😊😊

Yorum Gönder

Yorumunuz değerli:)
Link paylaşılan yorumlar yayınlanmayacaktır..

 

BAYAN HOHORİ YAZIYOR. Published @ 2014 by Ipietoon